"Ik hou van bezuinigen, vooral uit andermans portemonnee."

Ik word vandaag weer getriggerd door discussies over politiek. En hoewel ik me normaal gesproken verre houd van de landelijke politieke discussies, moet dit me toch van het hart.
Denk je dat het zin heeft om de volgende, typisch Nederlandse, mentaliteit vast te houden?

"Bezuinigen, Ja! Maar niet uit mijn portemonnee!" 

Ook ik word nu behoorlijk geraakt door de kabinetsplannen. Zelfstandigenaftrek gaat (waarschijnlijk) op de schop. En dat is een flinke duit minder. Maar laat ze het maar nemen. Als dat ervoor zorgt dat het weer gaat lopen in NL, dan mogen ze het hebben. Als het beter gaat in NL, dan heb ik daar weer baat bij, dus geef ik het graag weg.
Denk maar niet dat het zo goed met mij en mijn vrouw gaat dat ik het kan missen. Sterker nog, het zou ons heel goed van pas komen, met name vanwege de baby op komst en de onzekere toekomst door mijn beperkte orderportefeuille. Maar ik vertrouw de kabinetsplannen wel (enigszins).

Het zijn namelijk niet alleen de plannen van het kabinet die de economie weer overeind helpen, maar meer nog het vertrouwen, de opinie en de mentaliteit van de burger. Het slachtoffertje spelen is gemakkelijk. De schuld bij het kabinet neerleggen is doodeenvoudig. Lekker met z'n allen klagen, op elke slak zout gooien en wijzen naar hoe goed het gaat in Duitsland of Frankrijk. Maar emigreren? Dat betekent op zoek naar werk en woning in dat land, en nieuwe vrienden. En de taal leren. Da's dan weer moeilijk. Dus houden we het bij klagen.

Zo komen we er dus nooit hè. Als je je laat raken door het spelletje wat politiek heet, dan zul je nooit een winnaar zijn. Als je je laat beïnvloeden door de mening van een ander, die wellicht een luidere stem heeft dan jij, dan zul je nooit je eigen doelen bereiken. Als je de schuld van je eigen problemen bij een ander neerlegt, dan ben je ook afhankelijk van de oplossing van een ander. En weet je, die oplossing komt er niet. Nooit! Ook niet een beetje.

De enige die je problemen oplost en je doelen bereikt, ben je zelf. Is dat eng? Ja nogal. Want dan ben je ineens verantwoordelijk. En stel dat je het niet goed doet. Of je plan mislukt. Dan kun je de schuld niet aan een ander geven. Maar reken maar dat het goed voelt wanneer het je lukt! Dan lukt namelijk ineens alles. Dan komen mensen bij jou vragen hoe je het doet. En voel je je een winnaar. En dat is wat Nederland nodig heeft: Winnaars!

Winnaars zijn namelijk slimme mensen, harde werkers, proactieve denkers en doeners, dromers en beslissers. En vooruitkijkers. Winnaars vallen en staan weer op. Een winnaar wordt pas een verliezer als hij blijft liggen. Het gaat een winnaar niet om het doel, maar om het doen. Want niet-doen, dat is verliezen.
Of, zoals Yoda al zei:

"Er bestaat geen 'proberen', alleen 'doen' of 'niet doen'."

Hopelijk valt het je op dat in het lijstje van winnaarseigenschappen geen "politici" staat. Een politicus is namelijk geen winnaar. Een winnaar kan wel een politicus zijn. Begrijp je het verschil?

Dus, voordat je weer gaat tieren over de nieuwste kabinetsplannen, denk eerst na hoe het jou raakt en hoe je het gaat oplossen. Want Rutte zal het niet voor je doen.