Voor de gemiddelde detacheringsclub in de IT is het hèt middel om aan te geven dat ze capabele mensen kunnen aanbieden, maar ik heb vaak genoeg gezien dat niet alleen de certificaten moeten matchen, maar ook de persoon en zijn of haar ervaring. Aangezien er geen certificering bestaat op persoonlijk vlak (humor, werkhouding en people skills), moet dit blijken uit je CV en referenties.
Praktisch gezien is certificeren ook een beperking van je mogelijkheden en soms een blok aan je been.
Ik ken bijvoorbeeld Cisco engineers die jaarlijks opnieuw gecertificeerd dienen te worden. Een certificaat van 3 jaar geleden betekent dus niets meer. Natuurlijk heb je nog veel aan de kennis die je in het verleden hebt opgedaan, waardoor het je waarschijnlijk minder moeite kost om opnieuw te certificeren, maar zonder geldig (en prijzig) certificaat mag je doorgaans het werk niet uitoefenen. Dat is met andere ICT facetten zoals Prince2, ITIL en MCSD waarschijnlijk ook het geval: niet dat een certificering ongeldig wordt, maar op zijn minst verouderd, en best rap ook. De materie is nog steeds niet uitgekristalliseerd en vanwege voortschrijdende inzichten altijd evoluerend. Edoch, als de markt erom vraagt, moet je wel.Maar vraagt de markt nou echt, en wat of wie is "de markt"? Zou een P&O medewerker tijdens een sollicitatiegesprek de kandidaat niet beter op inhoud kunnen screenen d.m.v. vragen en testen? Een vragenuurtje kost vaak minder dan een certificaat :)
Een goed CV is wat mij betreft belangrijker dan een certificering. Zeker in de omgeving waarin ik me beweeg. Aan een certificaat heb ik geen behoefte, aan kennis wel. Dus trainingen/cursussen, workshops en seminars kan ik niet genoeg volgen. Of ik ze daadwerkelijk gevolgd heb, kun je achterhalen door gerichte vragen te stellen.
Maar wat is nou belangrijker: een bewijs dat ik een cursus gevolgd heb, of bewijs dat ik de kennis in huis heb? Bovendien, betekent een certificering ook daadwerkelijk dat ik de kennis en kunde bezit?
